Belangrijke info voor exploitanten

Wat exploitanten moeten weten over AFIR.

Op wie is AFIR (Alternative Fuel Infrastructure Regulation) van toepassing?

De publieke toegang tot laadpunten voor elektrische voertuigen is een fundamentele vereiste om elektromobiliteit verder te ontplooien. Hierbij is de regelgeving voor de ontwikkeling van de infrastructuur voor alternatieve brandstoffen (AFIR) van bijzonder groot belang. Vanaf 13 april 2024 zal ad hoc (i.e. niet vooraf gepland) laden aan oplaadpunten verplicht zijn. Dit wil zeggen dat de mogelijkheid moet bestaan om op te laden en te betalen zonder voorafgaand contract /laadpasabonnement. Om te begrijpen welke oplaadpunten onder de AFIR vallen, moet een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen publiek toegankelijke (openbare) en niet-publiek toegankelijke (niet-openbare) oplaadpunten.

De niet-publiek toegankelijke laadpunten worden gekenmerkt door bepaalde criteria die de groep gebruikers beperken. AFIR richt zich enkel op publiek toegankelijke oplaadpunten, toegankelijk voor het brede publiek van e-car bestuurders zonder individuele restricties. De criteria en kenmerken die het publieke karakter van een oplaadpunt in overeenstemming met AFIR bepalen worden hieronder uitgebreid uitgelegd.

Belangrijkste criteria en kenmerken volgens AFIR

Openbaar: onbeperkte toegang zonder individuele identificatie. Een oplaadpunt wordt beschouwd als openbaar als de bijhorende parkeerplaats toegankelijk is voor het grote publiek zonder specifieke markering of verkeersbord. Dit omvat oplaadpunten langs wegen of op parkeerplaatsen zonder slagbomen of borden.

Niet openbaar: duidelijke beperking door markering of verkeersbord. Anderzijds is een oplaadpunt niet openbaar als de exploitant door middel van zichtbare markeringen of verkeersborden duidelijk maakt dat het gebruik beperkt wordt tot een specifieke groep mensen. Voorbeelden zijn borden zoals "Parkeren alleen voor ..." of iets dergelijks, die een specifiek gebruik specificeren. Let op: "Parkeren alleen voor klanten" is niet voldoende, omdat "klant" te algemeen en vaag is.

Enkel een slagboom of registratie geldt niet als beperking.

AFIR houdt er rekening mee dat het openbare karakter van een oplaadpunt niet alleen door registratie wordt bepaald. De beslissende factor is veeleer dat de parking in hoofdzaak een zakelijk doel heeft, namelijk om een brede groep mensen te laten laden zonder individuele restricties.

Verplicht ad-hoc laden aan openbare oplaadstations

Wat exploitanten moeten weten over de wettelijke veranderingen in 2024

Exploitanten van laadstations staan voor een belangrijke wijziging: vanaf 13 april 2024 wordt een ad-hocbetaling met creditcard of bankkaart verplicht bij nieuw geïnstalleerde openbare oplaadstations over heel Europa.

Op wie is de nieuwe regelgeving van toepassing?

Vanaf 13 april 2024 moeten exploitanten van openbare oplaadstations in Europa voldoen aan de nieuwe vereisten en het ad-hoc opladen mogelijk maken met een ‘veelgebruikt betaalmiddel’.  Volgens AFIR zijn dit debet- en creditkaarten. Er zijn verschillende technische implementaties mogelijk. De verplichting om kaartterminals te installeren geldt voor nieuw geïnstalleerde DC-laadstations met een laadcapaciteit van 50 kW of meer. Bij een lagere laadcapaciteit (bijv. wisselstroomlaadpunten) blijven alternatieve, veilige betaalmethoden toegestaan. Er hoeft niet per se een specifieke kaartterminal te worden geïnstalleerd.

In het algemeen kunnen meerdere laadpunten op één locatie ook worden bestuurd door een centrale betaalterminal. Dit verlaagt de investerings- en bedrijfskosten, vooral voor grotere parkeerterreinen of oplaadparken.

Wat zijn de mogelijke oplossingen?

Er moet een beveiligd ad-hocbetalingsproces worden geïmplementeerd voor laadpunten met een oplaadcapaciteit van minder dan 50 kW. Een zogenaamde "specifieke QR-code" wordt in AFIR als voorbeeld genoemd. Na het scannen van de code met een smartphone wordt de gebruiker doorgestuurd naar een overeenkomstige prijsweergave en betaling voor het opladen.

Een andere voor de hand liggende oplossing is de integratie en het gebruik van een geschikte kaartlezer (kaartterminal). De betaling voor een laadsessie kan dan gemakkelijk en contactloos worden uitgevoerd via de NFC-technologie die is geïntegreerd in de debet- of creditcard of via een overeenkomstige betaalfunctie - Apple Pay, Google Pay, enz. - in de smartphone.

Welke voordelen hebben exploitanten met een kaartterminal?

Een voordeel van ad-hocladen met een kaart voor bestuurders van elektrische wagens is de vertrouwdheid met de betaalmethode. Ze kunnen gemakkelijk betalen voor het laden door hun bankkaart aan te bieden - spontaan en zonder voorafgaande registratie of een langetermijncontract met de aanbieder. Dit is vooral praktisch voor occasionele gebruikers en reizigers. De prijsaanduiding op het apparaat vóór het opladen zorgt ook voor volledige transparantie van de oplaadkosten. De prijzen die mobiliteitsdiensten aan eindgebruikers aanrekenen, moeten redelijk, transparant en niet-discriminerend zijn. Voorafgaand aan een geplande laadsessie verstrekken aanbieders van mobiliteitsdiensten via makkelijk toegankelijke elektronische middelen (zoals de app van de provider) alle prijsinformatie die specifiek is voor die laadsessie. Hierbij worden alle prijscomponenten duidelijk aangegeven, inclusief e-roamingkosten en andere kosten of heffingen die de aanbieder in rekening brengt..

Voor de exploitanten van de laadinfrastructuur wordt, dankzij de introductie om via een betaalkaart te laden, de toegankelijkheid en gebruiksvriendelijkheid van de laadinfrastructuur verhoogd. Dit vertaalt zich in een grotere klanttevredenheid, een bredere klantenbasis en een hoger gebruik van de oplaadstations.

Verband tussen nationale regelgeving en AFIR

Nationale regelgevingen regelen de technische vereisten voor de installatie en exploitatie van openbare oplaadstations in de respectievelijke landen. AFIR stelt eisen op voor heel Europa voor de implementatie van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen en streeft naar standaardisatie en interoperabiliteit van laad- en betaalinterfaces. Het doel is om een gebruiksvriendelijk oplaadnetwerk in Europa op te zetten om de aanvaarding van elektrische wagens te vergroten. Belangrijk om weten: Nationale regelgeving is in deze context ondergeschikt aan AFIR. Ter herinnering: eisen uit een Europese verordening worden door de wetgever als definitief beschouwd.

Wanneer is AFIR van toepassing en waar kan ik de wet vinden? AFIR, een belangrijk onderdeel van de EU-wetgeving ter bevordering van alternatieve brandstoffen, werd op 22 september 2023 gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie als Verordening 2023/1804 en treedt volledig in werking op 13 april 2024. Het zal een aanzienlijke invloed hebben op het toekomstige ontwerp van de laadinfrastructuur in Europa. AFIR HIER DOWNLOADEN

Geen verplichting om AC-laadpunten aan te passen!

Er is geen retrofitverplichting voor laadstations met een laadcapaciteit van minder dan 50 kW!

Tegen 1 januari 2027 moet het ook mogelijk zijn om bestaande DC laadpunten langs de Europese TEN-T vervoersas ad-hoc op te laden met een betaalkaart of creditcard. Dit is dus ook een retrofitverplichting voor DC-laadpunten.

Zijn er nog andere wettelijke vereisten voor ad-hoc opladen?

Naast de mogelijkheid om ad hoc te betalen, moeten laadpaalexploitanten ook voldoen aan andere vereisten van mogelijke nationale regelgeving en de Alternative Fuels Infrastructure Regulation (AFIR). Deze omvatten de transparante weergave van prijzen. De AFIR bepaalt het volgende: voor publiek toegankelijke (openbare) oplaadpunten met een oplaadcapaciteit van 50 kW of meer moet het tarief bij het oplaadpunt worden weergegeven.

Voor laadstations met een laadvermogen van minder dan 50 kW moet de informatie duidelijk en eenvoudig consulteerbaar zijn voor bestuurders van elektrische auto's. Daarom biedt de technische uitvoering hier meer speelruimte. Zo moeten bestuurders van elektrische auto's vooraf kunnen inschatten wat het opladen hen gaat kosten.